|
حقیقت جنگ و بوی خون او را برخلاف فاتحان دیگر مغرور نکرد و رفتار او با پادشاهان مغلوب لیدیه و بابل سیاست تسامح او را
بخوبی نشان میدهد.
با پادشاهان مغلوب به اندازه ای مهربانی میکرد که آنها دوست کوروش شده
و در مواقع مشکل به او یاری مینمودند. با مذهب و معتقدات مردم کاری
نداشت بلکه برای جذب قلوب ملل آداب مذهبی آنها را محترم میداشت.
شهرها و ممالکی که در تحت تسلط او در می آمدند،
هیچگاه معرض قتل و غارت واقع نمیش آنچه درباب وی برای
مورخ جای تردید ندارد، قطعاً این است که لیاقت نظامی و
سیاسی فوق العاده در وجود او، با چنان انسانیت و مروتی در آمیخته بود
که در تاریخ پادشاهان شرقی پدیده ای به کلی تازه به شمار می آمد.
کوروش از ذکر عناوین و القاب احتراز داشت،
در کتیبه هایی که از او مانده، این عبارت ساده خوانده میشود،
من کوروش شاه هخامنشی هستم. حال آنکه شاهان دیگر خود را خدا
می خواندند. ایرانیان کوروش را پدر و یونانیان او را سرور و قانونگذار می نامیدند
و در وی به چشم یک فرمانروای آرمانی می نگریستند.
یهودیان این پادشاه را، به منزله مسیح پروردگار بشمار می آوردند،
ضمن آنکه بابلیان او را مورد تأیید مردوک می دانستند نظرات شما عزیزان:
درباره وبلاگ  به وبلاگ من خوش آمدید آخرین مطالب نويسندگان پيوندها 
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
 |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
تبادل لینک هوشمند 
ورود
اعضا:
<-PollName->
خبرنامه وب سایت:
آمار
وب سایت: